Większości z nas, schizofrenia kojarzy się z chorobą osób dorosłych i starszych. Jednak schorzenie to może dotknąć również dzieci i osoby bardzo młode. Schizofrenia u dzieci, nazywana również schizofrenią dziecięcą to bardzo rzadka, przewlekła i ciężka forma zaburzenia psychicznego pojawiająca się już w wieku 7 lat. Podstawową różnicą między schizofrenią u dzieci a tą klasyczną schizofrenią, jest wiek oraz poważna postać choroby.
Podstawowe fakty
Początkowo, schizofrenia dziecięca była uznawana za schorzenie z grupy autystycznych, a więc zaburzeń rozwojowych. Dopiero w latach 80. ubiegłego wieku, schizofrenia dziecięca została uznana za odrębną chorobę. Mimo to, do dnia dzisiejszego trwa dyskusja czy taka klasyfikacja jest właściwa. Przeciwnicy uważają, że choroba ta występuję zbyt rzadko i w pierwszym stadium jej objawy są w 99% podobne do zaburzeń występujących przy autyzmie. Takie zachowania jak agresja, oportunizm czy utrudniony kontakt z dzieckiem są zbieżne z autyzmem, przez co często źle diagnozowane. Część naukowców twierdzi, że czynniki genetyczne oraz behawioralne są bardzo podobne do tych, które pojawiają się wśród dzieci autystycznych. Początkowe opisy schizofrenii dziecięcej obejmowały nietypowe zachowania, charakteryzujące się wycofaniem, trudnością z kontaktem czy też brakiem tożsamości z rodzicami. Co ciekawe, obecne badania wiążą schizofrenię dziecięcą z zaburzeniem dwubiegunowym.
Objawy dziecięcej schizofrenii
Pierwsze symptomy świadczące o rozwoju schizofrenii dziecięcej mogą obejmować:
- Przewlekły niepokój,
- Halucynacje,
- Słyszenie zewnętrznych dźwięków nie doświadczanych przez otoczenie.
Ponadto, w schizofrenii dziecięcej, przedwczesne zaburzenia rozwojowe obejmują:
- zaburzenia językowe
- efekty motoryczne (ruchowe)
- deficyty społeczne
Co ciekawe, u ponad połowy dzieci, u których rozwinęła się schizofrenia wieku dziecięcego, faza ta zaczyna się od pierwszych miesięcy życia. Wtedy też, rodzic może nie zauważyć jakichkolwiek defektów rozwojowych, co w przyszłości oddziałuje na diagnozę. Cechą charakterystyczną schizofrenii u każdej osoby, nie tylko u dzieci, jest stan tzw. psychoza. Nie bez przyczyny, schizofrenia uważana jest za chorobę psychotyczną. Taki stan oznacza utratę kontaktu z rzeczywistością z powodu halucynacji i urojeń. U dzieci, halucynacje objawiają się słyszeniem zewnętrznych głosów, które w rzeczywistości nie istnieją. Ponadto, mogą wystąpić halucynacje wzrokowe i dotykowe. Halucynacje przy dziecięcej schizofrenii są ściśle związane z tematem dzieciństwa, a więc np. zabawą. Prócz halucynacje mogą wystąpić upośledzenia poznawcze, do których należy zaburzenie związane z okazywaniem emocji czy problem z nawiązywaniem kontaktów społecznych. Dla lepszego przedstawienia choroby warto zaznaczyć, że u większości dzieci z schizofrenią.
Diagnoza i leczenie
Wyzwaniem związanym z schizofrenią o bardzo wczesnej fazie rozwoju, jest podjęcie właściwiej diagnozy. Istotą jest tu odróżnienie jej od innych zaburzeń, w tym:
- Zaburzenia afektywne,
- Zaburzenia rozwojowe np. autyzm,
- Ciężkie zaburzenia osobowości,
- Zespół stresu pourazowego,
- Zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
Inną trudnością związaną w diagnozowaniu schizofrenii dziecięcej jest jej rzadkość oraz fakt, że halucynacje, które bardzo często występują w innych dziecięcych chorobach psychicznych, nie mogą być jedynym dowodem na istnienie choroby. Aby właściwie zdiagnozować schizofrenię należy wyeliminować inne stany i zaburzenia, które nie łączą się z występującymi objawami.
Leczenie farmakologiczne
Podobnie jak w przypadku chorób psychicznych występujących u dorosłych, leczenie schizofrenii u dzieci polega na przyjmowaniu leków przecipsychotycznych, dawniej zwanymi neuroleptykami. Dzięki tym lekom klasyczne objawy tj. halucynacje i psychoza są złagodzone. Ponadto, pomagają one kontrolować objawy halucynacji, iluzji i dezorganizacji myślenia.
Sprawdź również: http://myslowianki.pl/pierwsze-objawy-schizofrenii
