Mesiek lub mefek to nic innego, jak jeden z najbardziej popularnych narkotyków ulicznych. W Wielkiej Brytanii jest na czwartym miejscu popularności po marihuanie, kokainie i ecstasy. W 2010 roku pojawił się na polskich ulicach jako typowy dopalacz. Mefedron biorą przede wszystkim osoby młode. Popularny jest zwłaszcza na imprezach i dyskotekach. Początkowo w Polsce był legalnym środkiem, ale w 2010 roku został zdelegalizowany. Mefedron ma działanie silnie psychoaktywne, uzależniające i powoduje groźne skutki uboczne.
Czujność i euforia
Przyjęcie tej substancji doprowadza do zwiększenia czujności, pobudza oraz wyzwala euforię. Wpływa też na rozmowność i powoduje silniejszy popęd płciowy. Działanie mefedronu jest jakby połączeniem efektów zachowań i odczuć wywoływanych przez takie narkotyki jak: kokaina, amfetamina oraz ecstasy. Sama substancja natomiast działa bardzo intensywnie, ale krótko. Stąd pojawia się potrzeba sięgnięcia po kolejną i kolejną dawkę, co w krótkim czasie powoduje uzależnienie organizmu. W porównaniu ze wspomnianymi wcześniej narkotykami, mefedron jest tani. W Polsce gram tej substancji kosztuje około 50 zł.
Chemia na usługach szczęścia
Mefedron jest organicznym związkiem chemicznym, pochodnym katynonu. Sam katynon występuje naturalnie w roślinie o nazwie czuwaliczka jadalna (Catha edulis). Rośnie ona na terenach afrykańskich, jest nawet uprawiana w Somalii i Jemenie. Po jej spożyciu nie czuje się głodu ani zmęczenia, a człowiek jest w stanie przebyć pieszo w ciągu jednego dnia nawet 80 km. Mefedron ma postać krystalicznego proszku, kapsułek i pigułek. Przyjmuje się go w różny sposób – drogą donosową, doustną, w zastrzykach, jak również doodbytniczo.
Skutki chemicznego szczęścia
Szczęście nie trwa długo, natomiast skutki uboczne po zażyciu mefedronu są bardzo poważne. Pojawia się najczęściej wzmożona potliwość, występują ostre bóle głowy, problemy z sercem, wzrasta ciśnienie tętnicze krwi, dają o sobie znać nudności, sztywność mięśni, zaburzenia pamięci i koncentracji. Innymi skutkami są silne ataki paniki, halucynacje i paranoja, napady lękowe oraz myśli samobójczych, jak również niebezpieczna dla zdrowia i życia depresja maniakalna. Zażywanie mefedronu może też doprowadzić do odwodnienia organizmu, zaburzeń pracy nerek, hipertermii (przegrzania), rozpadu mięśni szkieletowych, niewydolności wielonarządowej, a nawet w skrajnych przypadkach śmierci głodowej. Mefedron jest o tyle niebezpieczny, że bardzo szybko powoduje uzależnienie psychiczne i fizyczne organizmu. Jego pełne działanie jednak do dzisiaj pozostaje nie rozpoznane w całości.
